درحقوق ایران حق استعمال انحصاری علامت فقط به کسی متعلق دارد که علامت را به ثبت رسانیده است(مستفاد ازماده ٢ ق.ث.ع.و.ا) ثبت علامت تجارتی اختیاری است مگر درمواردیکه قانون ثبت آن را الزامی دانسته باشد (مستفاد از تبصره ١ ماده ٢ ق.ث.ع.و.ا) به منظور جلوگیری از تقلب و تقلید و از نظر تسهیل نظارت در ساخت کالاهایی که برای مصرف واستعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار میرود ماده ١ آیین نامه نصب و ثبت اجباری علائم صنعتی بر روی بعضی از اجناس دارویی و خوراکی و آرایشی مصوب سوم اردیبهشت ماه١٣٢٨مقرر می دارد: تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مشروحه در ماده ٥ اعم ازآنکه در داخل ایران و یادر خارج ساخته و وارد کشور شده و در بازار تحت اسم مشخصی بانصب برچسب به معرض فروش قرار می گیرند باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شدهبوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح گردد: 

اسم تجارتی و نشانی سازنده جنس باقید کشور مبدا. 

- شماره ثبت علامت در ایران. 

- تقاضای ثبت علامت باید دراظهارنامه ثبت علامت بازرگانی در سه نسخه روی نمونه های چاپی از طرف متقاضی یاوکیلوی تهیه و تسلیم گردد. اظهارنامه مذکور باید دارادی تاریخ و امضا بوده و حاوی نکات زیر باشد: 

- امضا کننده اظهارنامه صاحب علامت. 

- اقامتگاه قانونی (شخص حقیقی یا حقوقی( 

-رشته تجارت یا نوع صنعت. 

- اسم و اقامتگاه اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ و اخطار را دارند. 

- کالا و طبقات علامت بر طبق آیین نامه (ق.ث.ع.و.ا( 

- شرح و توصیف علامت. 

-طرز مخصوص استعمال علامت مانند اینکه قید شود به وسائل مختلف به هرشکل واندازه و نوع چاپ 

 به موجب ماده ٥قانون ثبت علائم و اختراعات زیرممنوع است